вяду́чы, -ая, -ае.

1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (спец.).

Вядучыя колы аўтамабіля.

2. Які ідзе наперадзе; галоўны.

В. самалёт.

3. Які з’яўляецца галоўным; кіруючы.

В. інстытут.

В. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяду́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяду́чы вяду́чая вяду́чае вяду́чыя
Р. вяду́чага вяду́чай
вяду́чае		 вяду́чага вяду́чых
Д. вяду́чаму вяду́чай вяду́чаму вяду́чым
В. вяду́чы (неадуш.)
вяду́чага (адуш.)		 вяду́чую вяду́чае вяду́чыя (неадуш.)
вяду́чых (адуш.)
Т. вяду́чым вяду́чай
вяду́чаю		 вяду́чым вяду́чымі
М. вяду́чым вяду́чай вяду́чым вяду́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вяду́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяду́чы вяду́чая вяду́чае вяду́чыя
Р. вяду́чага вяду́чай
вяду́чае		 вяду́чага вяду́чых
Д. вяду́чаму вяду́чай вяду́чаму вяду́чым
В. вяду́чы (неадуш.)
вяду́чага (адуш.)		 вяду́чую вяду́чае вяду́чыя (неадуш.)
вяду́чых (адуш.)
Т. вяду́чым вяду́чай
вяду́чаю		 вяду́чым вяду́чымі
М. вяду́чым вяду́чай вяду́чым вяду́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вяду́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяду́чы вяду́чая вяду́чае вяду́чыя
Р. вяду́чага вяду́чай
вяду́чае		 вяду́чага вяду́чых
Д. вяду́чаму вяду́чай вяду́чаму вяду́чым
В. вяду́чы (неадуш.)
вяду́чага (адуш.)		 вяду́чую вяду́чае вяду́чыя (неадуш.)
вяду́чых (адуш.)
Т. вяду́чым вяду́чай
вяду́чаю		 вяду́чым вяду́чымі
М. вяду́чым вяду́чай вяду́чым вяду́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вяду́чы

1. прич. (редко) веду́щий;

2. в знач. прил. веду́щий;

в. самалёт — веду́щий самолёт;

~чая ро́ля наву́кі — веду́щая роль нау́ки;

~чае ко́ла — тех. веду́щее колесо́;

3. в знач. сущ. веду́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяду́чы, ‑ая, ‑ае.

1. (рэдка). Дзеепрым. незал. цяпер. ад весці.

2. у знач. прым. Які ідзе наперадзе. Вядучы самалёт.

3. у знач. прым. Галоўны, кіруючы. Вядучая тэма. Вядучая партыя оперы. Вядучая роля навукі.

4. у знач. прым. Які прыходзіцца ў рух непасрэдна ад рухавіка. Вядучыя колы аўтамабіля.

5. у знач. наз. вяду́чы, ‑ага, м. Той, хто кіруе чым‑н. Вядучы праграмы. Быць на вечары вядучым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяду́чы

1. (які ідзе наперадзе) führend;

вяду́чы самалёт Führungsflugzeug n -(e)s, -e;

вяду́чае сло́ва грам. Léitwort n -(e)s, -wörter;

2. (галоўны, кіруючы) führend, léitend;

займа́ць вяду́чае ме́сца an der Spítze stehen*; éine Führungsposition ínnehaben*;

3. (на тэлебачанні, радыё і г.д.) Moderátor m -s, -tóren, Ánsager m -s, -;

4. тэх.

вяду́чае ко́ла Tríebrad n -(e)s, -räder, Ántriebsrad n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

генера́льны, -ая, -ае.

1. Галоўны, асноўны, вядучы.

Генеральная лінія развіцця.

2. Усеагульны, грунтоўны, карэнны.

Г. план перабудовы горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

compère [ˈkɒmpeə] n. канферансье́, вяду́чы (праграмы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фла́гман

‘вядучы карабель ці самалёт; пра што-н. буйное, галоўнае сярод падобных’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фла́гман фла́гманы
Р. фла́гмана фла́гманаў
Д. фла́гману фла́гманам
В. фла́гман фла́гманы
Т. фла́гманам фла́гманамі
М. фла́гмане фла́гманах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)