фла́гман
‘вядучы карабель ці самалёт; пра што-н. буйное, галоўнае сярод падобных’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
фла́гман | фла́гманы | |
фла́гмана | фла́гманаў | |
фла́гману | фла́гманам | |
фла́гман | фла́гманы | |
фла́гманам | фла́гманамі | |
фла́гмане | фла́гманах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)