выпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. выпасці.

2. У выразе: не выпадае

1) няма магчымасці.

Узяцца за гэту работу ўсё не выпадае;

2) няма зручнага моманту.

Усё былі незнаёмыя людзі, і падыходзіць да іх не выпадала;

3) нельга, непрыстойна.

Ён — інтэлігент, і яму, як ён лічыць, не выпадае займацца такой работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выпада́е выпада́юць
Прошлы час
м. выпада́ў выпада́лі
ж. выпада́ла
н. выпада́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпада́ць несов.

1. в разн. знач. выпада́ть; (о жребии, выборе и т.п. — ещё) па́дать; (на какой-л. день, на долю и т.п. — ещё) приходи́ться; (на долю — ещё) достава́ться;

2. ускольза́ть;

3. безл. случа́ться; (о возможности, случае) представля́ться;

1-3 см. вы́пасці;

4. безл. приходи́ться;

не ~да́е — не представля́ется возмо́жным; неудо́бно; не с руки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпасці.

•••

Не выпадае — а) няма магчымасці. Узяцца адразу за будоўлю ўсё ніяк не выпадала: і з лесам было цяжка, і на грошы лішнія ніяк не маглі ўзбіцца, ды і з дзецьмі яшчэ хапала клопату. Васілевіч; б) няма зручнага моманту, не з рукі. Сустрэчныя, як на тое, трапляліся пажылыя або ішлі купкамі, і чапаць іх не выпадала. Карпаў; в) нельга, непрыстойна. Дома глядзелі на семінарыста .. як на госця і паніча. Яму нібы ўжо і не выпадае займацца гаспадарчымі справамі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пасці, -паду, -падзеш, -падзе; вы́падзі; зак.

1. Вываліцца, упасці адкуль-н.

Пісьмо выпала з кнігі.

Люлька выпала з зубоў.

В. з воза.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, страціцца; застацца незаўважаным.

Выпала з памяці тая назва.

Яго збянтэжанасць не выпала з-пад маёй увагі.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра ападкі: упасці на зямлю.

Уначы выпала раса.

Выпаў ранні снег.

4. безас. Давесціся.

Аднойчы мне выпала схадзіць у музей.

Як выпадзе (як удасца).

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Удацца, атрымацца.

Выпаў добры ўраджай.

|| незак. выпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Выпада́ць (БРС, Нас., КЭС, лаг.; Гарэц., Яруш.). Гл. падаць. У значэнні ’адбывацца, здарацца’ семантычнае запазычанне з польск. (параўн. wypadać ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выпада́нне ср. выпада́ние, выпаде́ние; см. выпада́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышмы́кваць

‘вывальвацца, выпадаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вышмы́кваю вышмы́кваем
2-я ас. вышмы́кваеш вышмы́кваеце
3-я ас. вышмы́квае вышмы́кваюць
Прошлы час
м. вышмы́кваў вышмы́квалі
ж. вышмы́квала
н. вышмы́квала
Загадны лад
2-я ас. вышмы́квай вышмы́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вышмы́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выва́львацца

выпадаць, падаць з чаго-н.’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выва́льваюся выва́льваемся
2-я ас. выва́льваешся выва́льваецеся
3-я ас. выва́льваецца выва́льваюцца
Прошлы час
м. выва́льваўся выва́льваліся
ж. выва́львалася
н. выва́львалася
Загадны лад
2-я ас. выва́львайся выва́львайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час выва́льваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпада́ть несов., в разн. знач. выпада́ць; см. вы́пасть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)