вышмы́кваць
‘вывальвацца, выпадаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вышмы́кваю | вышмы́кваем | |
| вышмы́кваеш | вышмы́кваеце | |
| вышмы́квае | вышмы́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| вышмы́кваў | вышмы́квалі | |
| вышмы́квала | ||
| вышмы́квала | ||
| Загадны лад | ||
| вышмы́квай | вышмы́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вышмы́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)