выпада́ць

1. (вывальвацца) (her)áusfallen* vi (s); heráusgleiten* vi (s); entgléiten* vi (s) (з чаго-н. D) (выслізнуць);

2. метэар. (пра ападкі) fállen* vi (s);

3. хім. áusscheiden* vi (s);

4. (на долю) zúfallen* vi (s); zutéil wérden (пра шчасце, гонар);

5. (здарацца) sein* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́пасці гл. выпадаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fall out

выпада́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hináusfallen

* vi выва́львацца, выпада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zutéil

j-m ~ wérden — выпада́ць на чыю́-н. до́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

héimfallen

* аддз. vi (s) перахо́дзіць (па спадчыне), дастава́цца, выпада́ць (на долю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entfállen

* vi (s)

1) выпада́ць; вы́лецець (з галавы́) (D – у каго-н.)

das Wort ist mir ~ — я забыў гэ́та сло́ва

2) (auf A) дастава́цца, выпада́ць (на долю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúfallen

* vi (s)

1) зачыня́цца

ihm fállen vor Müdigkeit die Áugen zu — ад сто́мленасці ў яго́ зліпа́юцца во́чы

2) выпада́ць на до́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

become

[bɪˈkʌm]

-came, -come

1.

v.i.

рабі́цца; става́цца

2.

v.t.

1) выпада́ць, адпавяда́ць, падыхо́дзіць

it does not become me — Гэ́та мне не выпада́е

2) пасава́ць, быць да тва́ру

This dress becomes her — Гэ́тая суке́нка ёй да тва́ру

•

- become of

- become to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusfallen

* vi (s)

1) выпада́ць, выва́львацца

2) не адбы́цца

3) напада́ць

4) рабі́ць вы́лазку

5) дава́ць вы́нік

gut ~ — удава́цца

wie sind die Wáhlen áusgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?

6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к

7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)