entfállen
* vi (s)
1) выпада́ць; вы́лецець (з галавы́) (D – у каго-н.)
das Wort ist mir ~ — я забыў гэ́та сло́ва
2) (auf A) дастава́цца, выпада́ць (на долю)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)