веставы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м.

Ардынарац, пасыльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веставы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веставы́ вестава́я веставо́е веставы́я
Р. веставо́га веставо́й
веставо́е		 веставо́га веставы́х
Д. веставо́му веставо́й веставо́му веставы́м
В. веставы́
веставо́га		 веставу́ю веставо́е веставы́я
веставы́х
Т. веставы́м веставо́й
веставо́ю		 веставы́м веставы́мі
М. веставы́м веставо́й веставы́м веставы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

веставы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. веставы́ вестава́я веставы́я
Р. веставо́га веставо́й веставы́х
Д. веставо́му веставо́й веставы́м
В. веставо́га веставу́ю веставы́х
Т. веставы́м веставо́й
веставо́ю		 веставы́мі
М. веставы́м веставо́й веставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

веставы́ воен. вестово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веставы́, ‑ога, м.

Ардынарац, пасыльны. Мікіта сядзеў і думаў пра дом. У гэты час да яго прыйшоў веставы ад ротнага. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веставы́ ’ардынарац, пасыльны’ (БРС, КТС); ’кур’ер, лістаносец, паштар’ (Бяльк.), укр. вістови́й, вістови́к, рус. вестово́й ’тс’, чэш. věstový (з рус. мовы; Траўнічак, 1643). З’яўляецца вынікам ад’ектывацыі на ўсходнеславянскай глебе; параўн. таксама ст.-рус. вѣстовой ’вястун, пасланец, апавяшчальнік, сігнальны’ (з XVII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

норд-ве́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. норд-ве́ставы норд-ве́ставая норд-ве́ставае норд-ве́ставыя
Р. норд-ве́ставага норд-ве́ставай
норд-ве́ставае		 норд-ве́ставага норд-ве́ставых
Д. норд-ве́ставаму норд-ве́ставай норд-ве́ставаму норд-ве́ставым
В. норд-ве́ставы (неадуш.)
норд-ве́ставага (адуш.)		 норд-ве́ставую норд-ве́ставае норд-ве́ставыя (неадуш.)
норд-ве́ставых (адуш.)
Т. норд-ве́ставым норд-ве́ставай
норд-ве́ставаю		 норд-ве́ставым норд-ве́ставымі
М. норд-ве́ставым норд-ве́ставай норд-ве́ставым норд-ве́ставых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зюйд-ве́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зюйд-ве́ставы зюйд-ве́ставая зюйд-ве́ставае зюйд-ве́ставыя
Р. зюйд-ве́ставага зюйд-ве́ставай
зюйд-ве́ставае		 зюйд-ве́ставага зюйд-ве́ставых
Д. зюйд-ве́ставаму зюйд-ве́ставай зюйд-ве́ставаму зюйд-ве́ставым
В. зюйд-ве́ставы (неадуш.)
зюйд-ве́ставага (адуш.)		 зюйд-ве́ставую зюйд-ве́ставае зюйд-ве́ставыя (неадуш.)
зюйд-ве́ставых (адуш.)
Т. зюйд-ве́ставым зюйд-ве́ставай
зюйд-ве́ставаю		 зюйд-ве́ставым зюйд-ве́ставымі
М. зюйд-ве́ставым зюйд-ве́ставай зюйд-ве́ставым зюйд-ве́ставых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зюйд-ве́ставы зюйд-ве́стовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зюйд-ве́ставы, ‑ая, ‑ае.

Паўднёва-заходні. Зюйд-веставы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)