веставы, ‑ога, м.
Ардынарац, пасыльны. Мікіта сядзеў і думаў пра дом. У гэты час да яго прыйшоў веставы ад ротнага. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)