вандро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вандро́ўны вандро́ўная вандро́ўнае вандро́ўныя
Р. вандро́ўнага вандро́ўнай
вандро́ўнае		 вандро́ўнага вандро́ўных
Д. вандро́ўнаму вандро́ўнай вандро́ўнаму вандро́ўным
В. вандро́ўны (неадуш.)
вандро́ўнага (адуш.)		 вандро́ўную вандро́ўнае вандро́ўныя (неадуш.)
вандро́ўных (адуш.)
Т. вандро́ўным вандро́ўнай
вандро́ўнаю		 вандро́ўным вандро́ўнымі
М. вандро́ўным вандро́ўнай вандро́ўным вандро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вандро́ўны, -ая, -ае.

1. Які не мае аселасці, вандруе з месца на месца.

Вандроўныя плямёны.

2. Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандраваннем.

Вандроўнае жыццё.

3. Які часта пераходзіць, пераязджае з месца на месца або які працуе не на пастаянным месцы; перасоўны.

В. тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вандро́ўны

1. стра́нствующий, бродя́чий; кочу́ющий;

в. музыка́нт — бродя́чий музыка́нт;

2. передвижно́й;

~ная бібліятэ́ка — передвижна́я библиоте́ка;

3. см. качавы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вандро́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які часта пераходзіць, пераязджае з месца на месца. Вандроўны статак жывёлы. Вандроўны кравец. □ У лазняку спынілася нейкая вандроўная групка немцаў, што адступалі да Бярэзіны... Мележ. // Які працуе не на пастаянным месцы; перасоўны. Вандроўны тэатр.

2. Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандраваннем; вандроўніцкі. Вандроўнае жыццё.

3. Які не мае аселасці, вандруе з месца на месца; качэўны. Вандроўныя плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́нствующий вандро́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катры́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Вандроўны музыкант з катрынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бродя́чий

1. бадзя́жны, валацу́жны;

2. (странствующий) вандро́ўны;

бродя́чий музыка́нт вандро́ўны музыка́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Вандроўны беларускі музы́ка-пясняр з лірай¹ (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

качавы́, -ая, -ое.

Які не мае аселасці, звязаны з частай пераменай месца жыхарства; вандроўны; проціл. аселы.

Качавыя плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катры́ншчык, ‑а, м.

Вандроўны музыкант з катрынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)