вандро́ўны, -ая, -ае.
1. Які не мае аселасці, вандруе з месца на месца.
2. Уласцівы вандроўніку, звязаны з вандраваннем.
3. Які часта пераходзіць, пераязджае з месца на месца або які працуе не на пастаянным месцы; перасоўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)