Verbum

анлайнавы слоўнік

бла́га

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
бла́га	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бла́га, безас., у знач. вык.

1. Пра дрэнныя, неспрыяльныя абставіны.

Жывецца не б.

2. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан каго-н.

Чалавеку зрабілася б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бла́га разг.

1. нареч. пло́хо; ду́рно; нехорошо́; ху́до; скве́рно;

адчува́ць сябе́ б. — чу́вствовать себя́ пло́хо (ду́рно, нехорошо́, ху́до, скве́рно);

2. в знач. безл. сказ. пло́хо, ду́рно, нехорошо́;

яму́ ста́ла б. — ему́ ста́ло пло́хо (ду́рно, нехорошо́);

3. в знач. сказ. пло́хо, нехорошо́;

б., што вы так мно́га ку́рыце — пло́хо (нехорошо́), что вы так мно́го ку́рите

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бла́га,

1. Прысл. да благі.

2. безас. у знач. вык. Пра дрэнныя, неспрыяльныя абставіны, акалічнасці. От прыехала [Галя] ў чужую вёску, і не так ужо тут блага. Ермаловіч.

3. безас. у знач. вык. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан каго‑н. Чамусьці Валоку зрабілася блага — ён хіснуўся ад вады. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зну́дзіць, -дзіць; безас., зак. (разм.).

Зрабіцца блага, званітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабро́ты, -ро́т и -таў ед. нет (материальное благополучие) бла́га;

д. жыцця́ — бла́га жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гады, -гад мн. бла́га, удо́бства;

в. жыцця́ — бла́га жи́зни;

усе́ в. — все удо́бства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

благата́, -ы́, ДМ -гаце́, ж. (разм.).

1. гл. благі.

2. Благі, дрэнны чалавек.

Добраму чалавечку добра і ў запечку, а благаце — блага і на куце (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забла́жыць, ‑жыць; безас. зак., каму.

Разм. Зрабіцца дрэнна, блага. Яму заблажыла ад яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знудзі́ць, ‑дзіць; безас. зак.

Зрабіцца блага; вырваць ². Ад алею і ладану знудзіць можа. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)