Verbum

шампу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Завостраны металічны стрыжань для смажання шашлыку на агні.

|| прым. шампу́рны, -ая, -ае.

жаля́зка, -а, мн. -і, -аў, н. (разм.).

1. Лязо гэбля, фуганка і пад.

2. Прас, які награваюць на агні (уст.).

упрэ́лы, -ая, -ае.

1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.

Упрэлая каша.

2. Упацелы, упараны (разм.).

У. конь.

палымне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Ярка гарэць, палаць; знішчацца ў агні.

Хаты палымнелі ў агні.

2. Набываць колер полымя; вылучацца колерам полымя, яркай чырвонай афарбоўкай.

На ўсходзе палымнела зара.

Палымнее чырвоная рабіна (перан.).

3. Пакрывацца румянцам.

Палымнее твар.

4. перан. Быць ахопленым якім-н. моцным пачуццём.

П. сэрцам.

Палымнее агонь помсты.

папяле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

1. Ператварацца ў попел (разм.).

Папялела хата ў агні.

2. Набываць колер попелу.

Познім летам папялеюць зоркі.

скура́т, -а́, М -раце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Кавалак, абрэзак скуры.

◊

Круціцца як скурат на агні (разм.) — выкручвацца, каб давесці сваю невінаватасць у чым-н.

ба́кен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Плывучы знак на якары, які ўстанаўліваецца на водных шляхах для папярэджання аб небяспечных для суднаў месцах.

Агні бакенаў.

|| прым. ба́кенны, -ая, -ае.

ку́рчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак.

1. Сціскацца ўсім целам (ад болю, сутаргі, холаду і пад.).

К. ад болю.

2. Рабіцца няроўным, пагнутым; скручвацца, выгінацца.

Бяроста курчылася на агні.