засалапа́ць

‘пачаць гарэць (аб невялікім агні)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. засалапа́е засалапа́юць
Прошлы час
м. засалапа́ў засалапа́лі
ж. засалапа́ла
н. засалапа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час засалапа́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)