засіпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць сіпець. // Утварыць сіплы гук; прасіпець. Засіпеў на сцяне і празваніў.. гадзіннік. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашапо́ртаць

‘утварыць шорах, шоргат, пашукаць, перабіраючы рэчы (пашапортаць ключы, пашапортаць у кішэні, пашапортаць паперамі)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашапо́ртаю пашапо́ртаем
2-я ас. пашапо́ртаеш пашапо́ртаеце
3-я ас. пашапо́ртае пашапо́ртаюць
Прошлы час
м. пашапо́ртаў пашапо́рталі
ж. пашапо́ртала
н. пашапо́ртала
Загадны лад
2-я ас. пашапо́ртай пашапо́ртайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашапо́ртаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пашаро́хаць

‘утварыць шорах, шоргат (пашарохаць у шафе); павярнуць што-небудзь (пашарохаць стол, дровы ў печцы)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пашаро́хаю пашаро́хаем
2-я ас. пашаро́хаеш пашаро́хаеце
3-я ас. пашаро́хае пашаро́хаюць
Прошлы час
м. пашаро́хаў пашаро́халі
ж. пашаро́хала
н. пашаро́хала
Загадны лад
2-я ас. пашаро́хай пашаро́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пашаро́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагергета́ць

‘утварыць гергетанне, гагатанне (пра гусей); сказаць на незразумелай мове што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагергечу́ прагерге́чам
2-я ас. прагерге́чаш прагерге́чаце
3-я ас. прагерге́ча прагерге́чуць
Прошлы час
м. прагергета́ў прагергета́лі
ж. прагергета́ла
н. прагергета́ла
Загадны лад
2-я ас. прагергечы́ прагергечы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагергета́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раствары́цца, ‑творыцца; зак.

Утварыць у злучэнні з вадкасцю аднародную сумесь. Цукар растварыўся ў вадзе. // Спец. Утварыць раствор, змяшаўшыся з якім‑н. рэчывам. // перан. Згубіцца сярод каго‑, чаго‑н. Дарога даўно растварылася ў густым травастоі. Беразняк. Як лёгка патануць у натоўпе, растварыцца ў стракатым мільганні капелюшоў, каўняроў, .. паліто! Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашалясце́ць, ‑ляшчу, ‑лясціш, ‑ляссціць; зак.

Утварыць шалясценне. Лісце прашалясцела. □ Раптам прашалясцелі крыл[ы], цёмны цень мільгануў над вуліцай — паляцеў да крыніц бусел. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правішча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

1. Утварыць віск. // Праляцець з віскам. Некалькі куль правішчалі высока над галавой. Быкаў.

2. Вішчаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цмакану́ць

‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакануць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цмакану́ цмаканё́м
2-я ас. цмакане́ш цмаканяце́
3-я ас. цмакане́ цмакану́ць
Прошлы час
м. цмакану́ў цмакану́лі
ж. цмакану́ла
н. цмакану́ла
Загадны лад
2-я ас. цмакані́ цмакані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час цмакану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цма́кнуць

‘утварыць губамі гук, падобны гуку ўсмоктвання (без прамога дапаўнення: цмакнуць языком); пацалаваць каго-небудзь, што-небудзь; смактануць (цыбук, люлюку і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цма́кну цма́кнем
2-я ас. цма́кнеш цма́кнеце
3-я ас. цма́кне цма́кнуць
Прошлы час
м. цма́кнуў цма́кнулі
ж. цма́кнула
н. цма́кнула
Загадны лад
2-я ас. цма́кні цма́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цма́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Утварыць (утвараць) канічную адтуліну для цэнтраў (у 8 знач.) перад апрацоўкай дэталей на станках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)