утвара́ць, утвары́ць blden vt, gestlten vt; schffen* vt (стварыць); gründen vt, begründen vt, stften vt (заснаваць); insetzen vt (камісію і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́хаць, ба́хнуць разм. (выстраліць, утварыць моцны гук) knllen vi (чым-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

з’ядна́цца, з’ядно́ўвацца (утварыць адзінае цэлае) sich zusmmenschließen, sich verinigen; sich schren (вакол чаго-н. um A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

federate

1. [ˈfedəreɪt]

v.t.

1) утвары́ць фэдэра́цыю

2) арганізава́ць на фэдэра́льных асно́вах

2.

v.i.

спалуча́цца ў фэдэра́цыю

3. [ˈfedərət]

adj.

спалу́чаны ў фэдэра́цыю

4.

n.

удзе́льнік фэдэра́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

саста́віць, састаўля́ць

1. (у адно месца) zusmmenstellen vt, zusmmensetzen vt;

2. (атрымаць што-н цэлае; утварыць) blden vt; mschen vt, mxen vt (змяшаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stuen

vt

1.

запру́джваць 2. (sich)

засто́йвацца, збіра́цца, набіра́цца (пра ваду, лёд і г.д.); утвары́ць зато́р; эк. нако́плівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spaler

n -s, -e

1) двухбако́вы ланцу́г (людзей)

~ blden [mchen, sthen*] — утвары́ць шпале́ры, стая́ць шпале́рамі

2) сце́нка (у футболе)

3) частако́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абсе́сці

1. sich (herm) stzen (што-н. um A);

2. (утварыць асадак) inen Bdensatz [Nederschlag] blden; хім. sich blagern, sich bsetzen;

3. (асесціпра снег, глебу і г. д.) sich snken, sich stzen; bsacken vi (s); insinken* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stigern

1.

vt

1) павыша́ць, павялі́чваць (цэны, патрабаванні і да т.п.)

2) узмацні́ць (боль, супярэчнасці)

3) грам. утвары́ць вышэ́йшую і параўна́льную ступе́нь

2.

(sich)

1) расці́, павялі́чвацца, павыша́цца

2) узмацня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unite

[juˈnaɪt]

1.

v.t.

1) лучы́ць, злуча́ць; мацава́ць

2) задзіно́чваць, спалуча́ць

Several firms were united to form one company — Не́калькі фі́рмаў злучы́лася, каб утвары́ць адну́ кампа́нію

3) лучы́ць, ядна́ць

to unite a man and a woman in marriage — злучы́ць мужчы́ну й жанчы́ну шлю́бам

2.

v.i.

гуртава́цца; лучы́цца, злуча́цца; задзіно́чвацца, ядна́цца, аб’ядно́ўвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)