прагергета́ць
‘утварыць гергетанне, гагатанне (пра гусей); сказаць на незразумелай мове што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прагергечу́ | прагерге́чам | |
| прагерге́чаш | прагерге́чаце | |
| прагерге́ча | прагерге́чуць | |
| Прошлы час | ||
| прагергета́ў | прагергета́лі | |
| прагергета́ла | ||
| прагергета́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прагергечы́ | прагергечы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прагергета́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)