рададэ́ндран

‘куст, дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рададэ́ндран рададэ́ндраны
Р. рададэ́ндрана рададэ́ндранаў
Д. рададэ́ндрану рададэ́ндранам
В. рададэ́ндран рададэ́ндраны
Т. рададэ́ндранам рададэ́ндранамі
М. рададэ́ндране рададэ́ндранах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стаўбу́р

‘стаўбун; ствол дрэва; слуп’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стаўбу́р стаўбуры́
Р. стаўбура́ стаўбуро́ў
Д. стаўбуру́ стаўбура́м
В. стаўбу́р стаўбуры́
Т. стаўбуро́м стаўбура́мі
М. стаўбуры́ стаўбура́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хлы́ст

‘ствол спілаванага дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хлы́ст хлысты́
Р. хлыста́ хлысто́ў
Д. хлысту́ хлыста́м
В. хлы́ст хлысты́
Т. хлысто́м хлыста́мі
М. хлысце́ хлыста́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цурба́н

‘абрубак дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цурба́н цурбаны́
Р. цурбана́ цурбано́ў
Д. цурбану́ цурбана́м
В. цурба́н цурбаны́
Т. цурбано́м цурбана́мі
М. цурбане́ цурбана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цяльпу́к

‘кавалак дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цяльпу́к цельпукі́
Р. цельпука́ цельпуко́ў
Д. цельпуку́ цельпука́м
В. цяльпу́к цельпукі́
Т. цельпуко́м цельпука́мі
М. цельпуку́ цельпука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кашта́н¹, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Дрэва сямейства букавых з пладамі ў выглядзе буйнога арэха, а таксама плод гэтага дрэва.

Разгалісты к.

Назбіраць каштанаў.

2. -у, адз. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. кашта́навы, -ая, -ае.

Каштанавая алея.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́га², -і, ДМ фі́зе, мн. -і, фіг, ж.

1. Субтрапічнае дрэва сямейства тутавых, смакоўніпа, інжыр.

2. Плод гэтага дрэва.

|| прым. фі́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смако́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Пладовае субтрапічнае дрэва сямейства тутавых з цвёрдай драўнінай і ядомымі пладамі; інжыр, фігавае дрэва.

|| прым. смако́ўнічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згні́лы, -ая, -ае (разм.).

Які згніў.

Згнілае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрыко́с

‘плод, дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрыко́с абрыко́сы
Р. абрыко́са абрыко́саў
Д. абрыко́су абрыко́сам
В. абрыко́с абрыко́сы
Т. абрыко́сам абрыко́самі
М. абрыко́се абрыко́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)