стаўбу́р
‘стаўбун; ствол дрэва; слуп’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| стаўбу́р | стаўбуры́ | |
| стаўбура́ | стаўбуро́ў | |
| стаўбуру́ | стаўбура́м | |
| стаўбу́р | стаўбуры́ | |
| стаўбуро́м | стаўбура́мі | |
| стаўбуры́ | стаўбура́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)