кашта́н

‘дрэва; плод’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кашта́н кашта́ны
Р. кашта́на кашта́наў
Д. кашта́ну кашта́нам
В. кашта́н кашта́ны
Т. кашта́нам кашта́намі
М. кашта́не кашта́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)