кашта́н
‘дрэва; плод’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кашта́н | кашта́ны | |
| кашта́на | кашта́наў | |
| кашта́ну | кашта́нам | |
| кашта́н | кашта́ны | |
| кашта́нам | кашта́намі | |
| кашта́не | кашта́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)