Ручні́к ’вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны, спецыяльна прызначаны для выцірання твару, рук, цела ці посуду’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ручні́к ’вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны, спецыяльна прызначаны для выцірання твару, рук, цела ці посуду’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Са́га ’крупы з крухмалу сагавай пальмы, а таксама штучныя крупы з кукурузнага
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ску́мбрыя ‘невялікая марская прамысловая рыба’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сумі́цца ’ўсумніцца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарадэ́іць ’ляскатаць трашчоткай’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́жа ‘туга, сум, журба’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тэ́рмас ‘ізаляваны посуд для захавання цёплым яго змесціва’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
круг, ‑а,
1. Частка плоскасці, абмежаваная акружнасцю.
2. Круглы ўчастак якой‑н. паверхні.
3. Прадмет, падобны па форме да круга
4.
5.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пункт, ‑а,
1. Пэўнае месца ў прасторы
2. Месца, памяшканне, прыстасаванне і прызначанае для якіх‑н. мэт.
3. Асобны раздзел, параграф афіцыйнага дакумента
4. Асобны момант, перыяд у развіцці чаго‑н.
5. Адно з асноўных паняццяў матэматыкі, механікі, фізікі: месца, якое не мае вымярэнняў, не падлягае вызначэнню.
6. Тэмпературная мяжа, пры якой рэчыва змяняе свой агрэгатны стан.
7. Адзінка вымярэння друкарскіх літар і прабельнага матэрыялу.
•••
[Ням. Punkt.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бе́здараж, ‑ы,
Адсутнасць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)