Verbum

алкало́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Арганічнае рэчыва, падобнае на шчолач, якое мае ў сабе азот і вызначаецца моцным фізіялагічным дзеяннем.

апера́тарскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аператара.

2. у знач. наз. апера́тарская, ‑ай, ж. Памяшканне, у якім працуе аператар.

аранжарэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аранжарэі. Аранжарэйныя рамы. Аранжарэйная тэмпература. // Вырашчаны ў аранжарэі. Аранжарэйныя кветкі.

•••

Аранжарэйная расліна гл. расліна.

араша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арашэння. Арашальныя работы. // Які прызначаны, служыць для арашэння. Арашальныя збудаванні. Арашальны трубаправод. Арашальная сістэма.

артысты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да артыста. Артыстычныя здольнасці. // Уласцівы артысту. Артыстычная натура.

2. Які вызначаецца артыстызмам; майстэрскі, віртуозны.

зана́дзіць, ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць; зак., каго.

Разм. Прывабіць падкормкай, прынадай. І з вудай дзядзька шчасце мае: Язёў занадзіць і кілзае. Колас.

агульнатэарэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае агульнае тэарэтычнае значэнне; які ахоплівае асноўныя тэарэтычныя пытанні пэўнай галіны ведаў. Агульнатэарэтычныя прынцыпы. Агульнатэарэтычныя пытанні мовазнаўства.

адназярня́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спец. Культурны і дзікарослы від полбы, які мае ў каласку адно зярнятка.

аднакарэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім складзе агульны з іншым словам ці з іншымі словамі корань. Аднакарэнныя словы. Аднакарэнныя назоўнікі.

двухсотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Працягласцю ў дзвесце гадоў. Двухсотгадовы перыяд.

2. Які мае адносіны да двухсотгоддзя (у 2 знач.). Двухсотгадовы юбілей.