лімо́нны в разн. знач. лимо́нный;

~нае дрэ́ва — лимо́нное де́рево;

л. сок — лимо́нный сок;

л. ко́лер — лимо́нный цвет;

○ ~ная кіслата́ — лимо́нная кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муска́тны в разн. знач. муска́тный;

м. пах — муска́тный за́пах;

~нае дрэ́ва — муска́тное де́рево;

м. але́й — муска́тное ма́сло;

○ м. арэ́х — муска́тный оре́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Ляса́ўка, ліса́ўка ’лесавы яблык’ (Бяльк.), лясоўка ’дзікая яблыня’ (барыс., Сл. ПЗБ). Магчыма, з польск. lasówka ’дзікае лясное дрэва’, ’плады з такога дрэва’. Параўн. ст.-рус. лѣсница ’дзікая яблыня’, укр. закарп. лісни́ця ’дзікая яблыня ці груша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

инжи́р м.

1. (дерево) інжы́р, -ра м., смако́ўніца, -цы ж., смо́ква, -вы ж., фі́гавае дрэ́ва;

2. собир. інжы́р, -ру м., фі́га, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помоло́же сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) маладзе́й;

он вы́глядит помоло́же ён выгляда́е маладзе́й;

2. прил. (тро́хі) маладзе́йшы;

э́то де́рево помоло́же гэ́та дрэ́ва маладзе́йшае.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сруби́ть сов.

1. ссячы́, мног. пассяка́ць; (вырубить) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

сруби́ть де́рево ссячы́ дрэ́ва;

сруби́ть лес вы́сечы лес;

2. (выстроить из брёвен) зрубі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Карачу́наваты ’моцна скрыўлены, пакрыўлены, пакручаны (пра дрэва)’ (Нар. лекс.). Прамы дэрыват ад карачун у значэнні ’крывое дрэва’. Папярэдняя лексема гаворыць аб тым, што карачун у гэтым значэнні дэрыват ад koračiti (параўн. рус. корачить ’рабіць крывым, гнуць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тапля́к ’бервяно, якое доўгі час праляжала пад вадой’ (ТСБМ), ’дрэва, якое ляжала ў вадзе’ (віц., Нар. сл.; барыс., Сл. ПЗБ), ’патанулае дрэва’ (лельч., Расл. св.), топля́к ’патанулая калода’ (ТС, ПСл). Ад тапі́ць, тапі́цца, гл. тапі́ць 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́нка ’вершаліна дрэва’ (Сл. ПЗБ). Магчыма, да тонкі, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абіра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абіраць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Ачышчаны ад лушпін. Абіраная бульба.

3. у знач. прым. Зняты з дрэва (пра садавіну). Абіраныя яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)