сруби́ть сов.

1. ссячы́, мног. пассяка́ць; (вырубить) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

сруби́ть де́рево ссячы́ дрэ́ва;

сруби́ть лес вы́сечы лес;

2. (выстроить из брёвен) зрубі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)