яхі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Разм. Тое, што і яхідна 1 (у 2 знач.). [Палатна:] — Уга... знайшлі ціхоню... Гэта не дзед, а яхіда чыстая. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выма́цца несов.
1. вынима́ться, извлека́ться;
2. вынима́ться, выставля́ться;
гэ́та скры́нка выма́ецца — э́тот я́щик вынима́ется (выставля́ется);
3. страд. вынима́ться; извлека́ться; удаля́ться; выставля́ться; высвобожда́ться; обнажа́ться; см. выма́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нара́ ж.
1. нора́;
барсуко́ва н. — нора́ барсука́, барсу́чья нора́;
2. перен. нора́, конура́;
гэ́та не памяшка́нне, а н. — э́то не помеще́ние, а нора́ (конура́)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нарэ́шце нареч.
1. наконе́ц, в конце́ концо́в;
н. прыйшла́ вясна́ — наконе́ц пришла́ весна́;
2. в знач. вводн. сл. наконе́ц;
гэ́та, н., несправядлі́ва — э́то, наконе́ц, несправедли́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасаро́мецца сов.
1. постыди́ться, посо́веститься;
~меўся б ты гавары́ць пра гэ́та — постыди́лся бы ты говори́ть об э́том;
2. постесня́ться;
яна́ ~мелася звярну́цца — она́ постесня́лась обрати́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маэ́стра, нескл., м.
1. Ганаровая назва выдатнага кампазітара, музыканта або іншай творчай асобы.
2. Званне, якое прысвойваецца за мяжой выдатным шахматыстам. // Асоба, якая носіць гэта званне.
[Іт. maestro — настаўнік, майстар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падра́нак, ‑нка, м.
Спец. Звер або птушка, раненыя паляўнічым. — Што ж гэта з ёй [птушкай]? — Падранак яна, вось што. З адным вокам. Другое зарасло пухам. Бачыце?.. Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няпра́вільна,
1. Прысл. да няправільны.
2. у знач. вык. Памылкова. Якуб Лакота з хвіліну думаў.. і потым адказаў з рашучай цвёрдасцю: — Гэта няправільна і непатрэбна... Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацямо́чку, прысл.
Разм. Тое, што і нацямку. [Тамаш:] — Устаў я гэта сабе нацямочку, яшчэ нават сцежкі пад нагамі не відаць. Чорны. Жанчыны .. з журавін .. вярталіся нацямочку. Кірэйчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўкру́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Укруціцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Вера бачыць: гэта нямецкія салдаты паўкручваліся ў коўдры, каб было цяплей. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)