нара́ ж.

1. нора́;

барсуко́ва н. — нора́ барсука́, барсу́чья нора́;

2. перен. нора́, конура́;

гэ́та не памяшка́нне, а н.э́то не помеще́ние, а нора́ (конура́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)