нара́ ж.
1. нора́;
барсуко́ва н. — нора́ барсука́, барсу́чья нора́;
2. перен. нора́, конура́;
гэ́та не памяшка́нне, а н. — э́то не помеще́ние, а нора́ (конура́)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)