нарэ́шце нареч.

1. наконе́ц, в конце́ концо́в;

н. прыйшла́ вясна́ — наконе́ц пришла́ весна́;

2. в знач. вводн. сл. наконе́ц;

гэ́та, н., несправядлі́ваэ́то, наконе́ц, несправедли́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)