нарэ́шце нареч.
1. наконе́ц, в конце́ концо́в;
н. прыйшла́ вясна́ — наконе́ц пришла́ весна́;
2. в знач. вводн. сл. наконе́ц;
гэ́та, н., несправядлі́ва — э́то, наконе́ц, несправедли́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)