імклі́віць

‘імкліва рабіць што-небудзь, імкнуцца куды-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. імклі́ўлю імклі́вім
2-я ас. імклі́віш імклі́віце
3-я ас. імклі́віць імклі́вяць
Прошлы час
м. імклі́віў імклі́вілі
ж. імклі́віла
н. імклі́віла
Загадны лад
2-я ас. імклі́ў імклі́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час імклі́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куды́сьці, прысл.

Невядома куды.

Сын к. пайшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́махнуць

‘вымахаць, вырасці; выгнаць каго-небудзь, што-небудзь; імгненна выскачыць, выбегчы куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́махну вы́махнем
2-я ас. вы́махнеш вы́махнеце
3-я ас. вы́махне вы́махнуць
Прошлы час
м. вы́махнуў вы́махнулі
ж. вы́махнула
н. вы́махнула
Загадны лад
2-я ас. вы́махні вы́махніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́махнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запрапа́сціць

‘адправіць, падзець каго-небудзь, што-небудзь у далёкае месца, невядома куды’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запрапа́шчу запрапа́сцім
2-я ас. запрапа́сціш запрапа́сціце
3-я ас. запрапа́сціць запрапа́сцяць
Прошлы час
м. запрапа́сціў запрапа́сцілі
ж. запрапа́сціла
н. запрапа́сціла
Загадны лад
2-я ас. запрапа́сці запрапа́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час запрапа́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўплё́скваць

‘паўліваць што-небудзь, чаго-небудзь у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўплё́скваю паўплё́скваем
2-я ас. паўплё́скваеш паўплё́скваеце
3-я ас. паўплё́сквае паўплё́скваюць
Прошлы час
м. паўплё́скваў паўплё́сквалі
ж. паўплё́сквала
н. паўплё́сквала
Загадны лад
2-я ас. паўплё́сквай паўплё́сквайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паўплё́скваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

угарта́ць

‘заграбаючы, горнучы, перамяшчаць што-небудзь куды-небудзь; загортваць, укручваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. угарта́ю угарта́ем
2-я ас. угарта́еш угарта́еце
3-я ас. угарта́е угарта́юць
Прошлы час
м. угарта́ў угарта́лі
ж. угарта́ла
н. угарта́ла
Загадны лад
2-я ас. угарта́й угарта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час угарта́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уступля́ць

‘уступаць каго-небудзь, што-небудзь; уступаць у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уступля́ю уступля́ем
2-я ас. уступля́еш уступля́еце
3-я ас. уступля́е уступля́юць
Прошлы час
м. уступля́ў уступля́лі
ж. уступля́ла
н. уступля́ла
Загадны лад
2-я ас. уступля́й уступля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уступля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чабо́ўхнуць

‘укінуць каго-небудзь, што-небудзь у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. чабо́ўхну чабо́ўхнем
2-я ас. чабо́ўхнеш чабо́ўхнеце
3-я ас. чабо́ўхне чабо́ўхнуць
Прошлы час
м. чабо́ўхнуў чабо́ўхнулі
ж. чабо́ўхнула
н. чабо́ўхнула
Загадны лад
2-я ас. чабо́ўхні чабо́ўхніце
Дзеепрыслоўе
прош. час чабо́ўхнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).

1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.

І куды ён запраторыў шашкі?

2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.

З. каго-н. у глуш.

|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзець, дзе́ну, дзе́неш, дзе́не; дзень; зак. (разм.).

1. Палажыць куды-н. так, што цяжка знайсці.

Куды ты дзеў ключ? Дзе ж я дзену гэтую кнігу?

2. Знайсці для каго-н. месца, прытулак.

Кацянят трэба некуды д.

◊

(Не ведаць) куды вочы дзець (разм.) — пра адчуванне сораму.

(Не ведаць) куды рукі дзець (разм.) — пра адчуванне няёмкасці, разгубленасці.

|| незак. дзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)