вы́махнуць
‘вымахаць, вырасці; выгнаць каго-небудзь, што-небудзь; імгненна выскачыць, выбегчы куды-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́махну | вы́махнем | |
| вы́махнеш | вы́махнеце | |
| вы́махне | вы́махнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́махнуў | вы́махнулі | |
| вы́махнула | ||
| вы́махнула | ||
| Загадны лад | ||
| вы́махні | вы́махніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́махнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)