угарта́ць

‘заграбаючы, горнучы, перамяшчаць што-небудзь куды-небудзь; загортваць, укручваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. угарта́ю угарта́ем
2-я ас. угарта́еш угарта́еце
3-я ас. угарта́е угарта́юць
Прошлы час
м. угарта́ў угарта́лі
ж. угарта́ла
н. угарта́ла
Загадны лад
2-я ас. угарта́й угарта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час угарта́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)