дзягця́рка

‘жанчына, якая гоніць дзёгаць’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзягця́рка дзягця́ркі
Р. дзягця́ркі дзягця́рак
Д. дзягця́рцы дзягця́ркам
В. дзягця́рку дзягця́рак
Т. дзягця́ркай
дзягця́ркаю		 дзягця́ркамі
М. дзягця́рцы дзягця́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́сніца

‘жанчына, якая прытрымліваецца посту’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́сніца по́сніцы
Р. по́сніцы по́сніц
Д. по́сніцы по́сніцам
В. по́сніцу по́сніц
Т. по́сніцай
по́сніцаю		 по́сніцамі
М. по́сніцы по́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незаму́жний незаму́жні;

незаму́жняя же́нщина незаму́жняя жанчы́на, разг. незаму́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палюбо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жанчына, якая знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з мужчынам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяздзе́тны, -ая, -ае.

Які не мае сваіх дзяцей.

Бяздзетная жанчына.

|| наз. бяздзе́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развядзёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Разведзеная з мужам жанчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шва́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Жанчына, якая прафесійна займаецца шыццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́ма, -ы, мн. -ы, дам, ж.

1. Жанчына, якая належыць да багатага асяроддзя ці інтэлігенцыі.

Свецкая д.

2. Замужняя жанчына ў адрозненне ад дзяўчыны.

3. Жанчына, якая танцуе ў пары з кавалерам.

Кавалеры запрашаюць дам.

4. Ігральная карта з відарысам жанчыны.

Чырвовая д.

|| ласк. і фам. да́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. да́мскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лэ́дзі, нескл., ж.

1. У Англіі: жонка лорда, а таксама замужняя жанчына з арыстакратычнага асяроддзя.

2. Жанчына, якая вызначаецца бездакорнымі манерамі, вытанчаным густам, дасканалым знешнім выглядам і, як правіла, належыць да вышэйшых слаёў грамадства (разм.).

Яна — сапраўдная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павіту́ха¹, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж. (уст.).

Жанчына, якая дапамагае пры родах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)