Кеб ’каб’ (Арх. ГУ, Нар. словатв., Шатал.). Гл. каб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кло́ўня (клёвня) ’рыбалоўная прылада, кломля’ (Нар. лекс.). Гл. кломля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клу́мбы ’драўляныя пантофлі’ (Жд. 2, Нар. сл.). Гл. клумпы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клі́кацца ’падтрымліваць сувязь, мець зносіны’ (Нар. словатв.). Параўн. клікаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кны́пень ’завостраная палачка’ (З нар. сл.). Да кныпель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кок ’падзыўны або трывожны кліч пеўня’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́лмык ’кучаравы чалавек’ (Нар. лекс.). Гл. калмык і калматы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́псацца ’замучыцца, нахадзіцца за дзень’ (Нар. лекс.). Гл. капашыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыў ’пра хадзьбу крываногага’ (Нар. лекс.). Да крывы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́дравіцы ’апорная частка прыстасавання пад вясло’ (Нар. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)