тэатра́льнасць, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэатра́льнасць, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сатыры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сатыры (у 2 знач.); які з’яўляецца сатырай, змяшчае ў сабе сатыру.
2. З’едліва-насмешлівы; іранічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траску́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтварае трэск (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́месь, ‑і,
1. Мешаніна розных рэчываў, элементаў, прадметаў.
2. Спалучэнне чаго‑н. рознага, разнароднага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
П’я́ніца 1 ’аматар выпіць, алкаголік’ (
П’я́ніца 2 ’спарыння’: пʼя́ніца ў ячмені, у пшаніцы (
П’я́ніца 3 ’расходнік, Sedum L.’ (
П’яні́ца ’сіло’: зрабіў пʼяні́цу і пыставіў на сініц (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сцэні́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сцэны (у 1 знач.); з’яўляецца сцэнай.
2. Звязаны з тэатрам, тэатральнай дзейнасцю, тэатральным мастацтвам.
3. Які мае патрэбныя для сцэны, тэатра якасці; прыгодны для сцэны, тэатра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эканамі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да эканомікі (у 1 знач.), складае, утварае эканоміку.
2. Які мае адносіны да арганізацыі і вядзення эканомікі.
3. Звязаны з вывучэннем эканомікі (у 1, 3 знач.).
4. Які дае эканомію (у 1 знач.), патрабуе найменшых затрат; выгадны ў гаспадарчых адносінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да трагедыі (у 1 знач.), уласцівы ёй.
2. Уласцівы выканаўцам трагедыі, які здольны перадаваць моцныя пачуцці.
3. Страшны, катастрафічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць;
1. Правёўшы падлік, вылічэнне, вызначыць размер, колькасць чаго‑н.
2. і
3. Выдаць зарплату.
4. Правесці разлік у страі.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бить
1.
бить кува́лдой біць кува́лдай;
во́лны бьют хва́лі б’юць;
за́тхлость в нос бьёт за́тхласць у нос б’е (дае́);
бить врага́ біць во́рага;
бить зве́ря біць зве́ра;
бить из ору́дий біць з гарма́т;
винто́вка бьёт на два киломе́тра вінто́ўка б’е на два кіламе́тры;
бить по воро́там
бить по бюрократи́зму біць па бюракраты́зме;
бить кирпи́ч біць (таўчы́) цэ́глу;
в бу́бен бить у бу́бен біць;
часы́ бьют двена́дцать гадзі́ннік б’е двана́ццаць;
кровь бьёт струёй кроў б’е струме́нем;
ка́шель бьёт ка́шаль б’е;
бить (па́хтать) ма́сло біць (збіва́ць) ма́сла;
ружьё бьёт хорошо́ стрэ́льба б’е до́бра;
бить пти́цу на лету́ біць пту́шку на ляту́;
бить хвосто́м біць хвасто́м;
2. (наносить побои, избивать) біць;
бить ребёнка біць дзіця́;
бить по голове́ біць па галаве́;
3. (забивать — птицу, скот) забіва́ць, рэ́заць, біць; (свиней — обычно) кало́ць;
4. (трясти, приводить в дрожь)
его́ бьёт лихора́дка яго́ трасе́ ліхама́нка;
5.
6. (о поклонах) біць, адбіва́ць;
◊
бить отбо́й біць адбо́й;
бить по карма́ну біць па кішэ́ні;
бить в ладо́ни пля́скаць у ла́дкі (у дало́ні);
бить трево́гу біць трыво́гу;
бить рублём біць рублём;
бить в цель біць у цэль;
бить ми́мо це́ли біць мі́ма цэ́лі;
жизнь бьёт ключо́м жыццё б’е крыні́цай, жыццё кіпі́ць;
бить баклу́ши біць бі́бікі (лы́нды);
бить чело́м біць чало́м;
бить наверняка́ рабі́ць (разлі́чваць) беспамылко́ва;
бить в глаза́ біць (кі́дацца) у вочы;
бить в (одну́) то́чку біць у (адну́) кро́пку, біць у адно́;
бить на эффе́кт біць на
бить по рука́м біць па рука́х;
бить че́рез край бу́рна праяўля́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)