прыво́д
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыво́д |
прыво́ды |
| Р. |
прыво́да |
прыво́даў |
| Д. |
прыво́ду |
прыво́дам |
| В. |
прыво́д |
прыво́ды |
| Т. |
прыво́дам |
прыво́дамі |
| М. |
прыво́дзе |
прыво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
таўка́ч
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
таўка́ч |
таўкачы́ |
| Р. |
таўкача́ |
таўкачо́ў |
| Д. |
таўкачу́ |
таўкача́м |
| В. |
таўка́ч |
таўкачы́ |
| Т. |
таўкачо́м |
таўкача́мі |
| М. |
таўкачы́ |
таўкача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
трафарэ́т
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трафарэ́т |
трафарэ́ты |
| Р. |
трафарэ́та |
трафарэ́таў |
| Д. |
трафарэ́ту |
трафарэ́там |
| В. |
трафарэ́т |
трафарэ́ты |
| Т. |
трафарэ́там |
трафарэ́тамі |
| М. |
трафарэ́це |
трафарэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
што́пар
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
што́пар |
што́пары |
| Р. |
што́пара |
што́параў |
| Д. |
што́пару |
што́парам |
| В. |
што́пар |
што́пары |
| Т. |
што́парам |
што́парамі |
| М. |
што́пары |
што́парах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пеленга́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прылада для пеленгавання.
Аптычны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).
Сельскагаспадарчая прылада для апрацоўкі міжрадцзяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бярну́шка
‘збудаванне, прылада з бёрнаў (бярвення)’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бярну́шка |
бярну́шкі |
| Р. |
бярну́шкі |
бярну́шак |
| Д. |
бярну́шцы |
бярну́шкам |
| В. |
бярну́шку |
бярну́шкі |
| Т. |
бярну́шкай бярну́шкаю |
бярну́шкамі |
| М. |
бярну́шцы |
бярну́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бабі́на
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабі́на |
бабі́ны |
| Р. |
бабі́ны |
бабі́н |
| Д. |
бабі́не |
бабі́нам |
| В. |
бабі́ну |
бабі́ны |
| Т. |
бабі́най бабі́наю |
бабі́намі |
| М. |
бабі́не |
бабі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
выліча́льнік
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выліча́льнік |
выліча́льнікі |
| Р. |
выліча́льніка |
выліча́льнікаў |
| Д. |
выліча́льніку |
выліча́льнікам |
| В. |
выліча́льнік |
выліча́льнікі |
| Т. |
выліча́льнікам |
выліча́льнікамі |
| М. |
выліча́льніку |
выліча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вымяра́льнік
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вымяра́льнік |
вымяра́льнікі |
| Р. |
вымяра́льніка |
вымяра́льнікаў |
| Д. |
вымяра́льніку |
вымяра́льнікам |
| В. |
вымяра́льнік |
вымяра́льнікі |
| Т. |
вымяра́льнікам |
вымяра́льнікамі |
| М. |
вымяра́льніку |
вымяра́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)