бабі́на
‘прылада’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
бабі́на | бабі́ны | |
бабі́ны | бабі́н | |
бабі́не | бабі́нам | |
бабі́ну | бабі́ны | |
бабі́най бабі́наю |
бабі́намі | |
бабі́не | бабі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)