прыла́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ла́д, ж.
1. Тэхнічнае прыстасаванне, пры дапамозе якога выконваецца работа ці якое-н. дзеянне.
Прылады працы.
Сельскагаспадарчая п.
2. Тое, што і прыбор (у 2 знач.).
Аптэчная п.
3. часцей мн. Камплект прадметаў для выканання аднаго працэсу, напрамку работ.
Рыбалоўныя прылады.
Спартыўныя прылады.
|| прым. прыла́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыла́да ж.
1. (механизм) приспособле́ние ср.;
2. чаще мн. принадле́жности;
канцыля́рскія ~ды — канцеля́рские принадле́жности;
пісьмо́выя ~ды — пи́сьменные принадле́жности;
3. (инструмент) ору́дие ср.;
~ды пра́цы — ору́дия труда́;
4. спорт. снаря́д м.;
5. см. прыбо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прыла́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Прыстасаванне, пры дапамозе якога выконваецца якая‑н. праца, работа. Прылады працы. Прылады вытворчасці. □ Калгаснікі складалі на павозкі розныя прылады, запрагалі коней і раз’язджаліся ў розныя бакі: адны ехалі араць папары, другія вазіць лес для новага кароўніка, трэція — на сенажаці. Якімовіч. Звычайны, груба завостраны аловак, крэслячы праект брамы, набыў у .. руцэ [маёра] значэнне актыўнай прылады стварэння. Брыль.
2. Спецыяльнае прыстасаванне, механізм, прызначаны для якой‑н. мэты (вымярэння, вылічэння, кіравання і пад.); прыбор. Вымяральная прылада. Аптычная прылада. □ Шпаркасць .. прабегу [часу] нельга змераць самымі далікатнымі прыладамі. Крапіва.
3. часцей мн. (прыла́ды, ‑лад). Камплект, набор прадметаў для выканання аднаго працэсу, аднаго напрамку работ. Рыбалоўныя прылады. Спартыўныя прылады. Сельскагаспадарчыя прылады. Пісьмовыя прылады. □ Пальцы .. [Алесевых] рук.. перабіралі алоўкі, цыркулі і ўсякія іншыя дробныя каморніцкія прылады на стале. Чорны. Стары закашляўся: нешта раптам вельмі сціснула яго горла. Потым дастаў з кішэні свае курэцкія прылады: капшук з тытунём, люльку і крэсіва. Якімовіч. Дзяўчына падышла да маленькага століка, на якім стаялі прылады дзявочага туалету. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыла́да ж (прыстасаванне, інструмент, сродак) Vórrichtung f -, -en, Éinrichtung f -, -en, Mechanísmus m -, -men;
прыла́ды пра́цы Árbeitswerkzeug n -(e)s;
пісьмо́выя прыла́ды Schréibzeug n, -es, Schréibutensili¦en pl;
спарты́ўныя прыла́ды Spórtbedarf m -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прылада; прыладдзе (зб.); прыбор (спец.); прыстасаванне, снасць, снасціна; начынне (зб.); інструмент, струмант; прычындалы (разм., мн.), прычындалле (разм., зб.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
надзіма́льны спец. наду́вочный; надува́тельный;
~ная прыла́да — наду́вочный (надува́тельный) прибо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
самапі́сны самопи́шущий;
~ная прыла́да — самопи́шущий прибо́р;
~нае пяро́ — самопи́шущее перо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
аку́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Прылада (плуг) для акучвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ро́лікавы, -ая, -ае.
1. гл. ролік.
2. У выразах: ролікавыя канькі — спартыўная прылада для катання на роліках, прымацаваная да ступні; ролікавыя лыжы — спартыўная прылада ў форме шырокіх лыж з ролікамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абаграва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Прылада для абагравання.
Электрычны а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)