шабло́н
‘прылада; чарцёж’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шабло́н | шабло́ны | |
| шабло́на | шабло́наў | |
| шабло́ну | шабло́нам | |
| шабло́н | шабло́ны | |
| шабло́нам | шабло́намі | |
| шабло́не | шабло́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)