паматлашы́ць

‘парваць на шматкі, пабіць, панішчыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паматлашу́ паматлашы́м
2-я ас. паматлашы́ш паматлашыце́
3-я ас. паматлашы́ць паматлаша́ць
Прошлы час
м. паматлашы́ў паматлашы́лі
ж. паматлашы́ла
н. паматлашы́ла
Загадны лад
2-я ас. паматлашы́ паматлашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паматлашы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папра́таць

‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, падубасіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папра́таю папра́таем
2-я ас. папра́таеш папра́таеце
3-я ас. папра́тае папра́таюць
Прошлы час
м. папра́таў папра́талі
ж. папра́тала
н. папра́тала
Загадны лад
2-я ас. папра́тай папра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папярэ́сціць

‘зрабіць што-небудзь пярэстым; моцна пабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папярэ́шчу папярэ́сцім
2-я ас. папярэ́сціш папярэ́сціце
3-я ас. папярэ́сціць папярэ́сцяць
Прошлы час
м. папярэ́сціў папярэ́сцілі
ж. папярэ́сціла
н. папярэ́сціла
Загадны лад
2-я ас. папярэ́сці папярэ́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час папярэ́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патро́паць

‘пабрыкаць; пабіць, пакалашмаціць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патро́паю патро́паем
2-я ас. патро́паеш патро́паеце
3-я ас. патро́пае патро́паюць
Прошлы час
м. патро́паў патро́палі
ж. патро́пала
н. патро́пала
Загадны лад
2-я ас. патро́пай патро́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час патро́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перацю́каць

‘паўдараць, пабіць, пазабіваць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перацю́каю перацю́каем
2-я ас. перацю́каеш перацю́каеце
3-я ас. перацю́кае перацю́каюць
Прошлы час
м. перацю́каў перацю́калі
ж. перацю́кала
н. перацю́кала
Загадны лад
2-я ас. перацю́кай перацю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час перацю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спра́таць

‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, аддубасіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спра́таю спра́таем
2-я ас. спра́таеш спра́таеце
3-я ас. спра́тае спра́таюць
Прошлы час
м. спра́таў спра́талі
ж. спра́тала
н. спра́тала
Загадны лад
2-я ас. спра́тай спра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час спра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убэ́бушыць

‘моцна пабіць каго-небудзь (убэбушыць вепрука)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убэ́бушу убэ́бушым
2-я ас. убэ́бушыш убэ́бушыце
3-я ас. убэ́бушыць убэ́бушаць
Прошлы час
м. убэ́бушыў убэ́бушылі
ж. убэ́бушыла
н. убэ́бушыла
Загадны лад
2-я ас. убэ́буш убэ́бушце
Дзеепрыслоўе
прош. час убэ́бушыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак.

1. што. Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся.

2. каго (што). Моцна збіць, пабіць (разм.).

З. варожыя войскі.

3. што. Перабіць, паламаць (разм.).

З. усю пасуду.

|| незак. змало́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераглушы́ць, ‑глушу, ‑глушыш, ‑глушыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Моцным шумам аглушыць усіх, многіх.

2. Пабіць, перабіць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць.

Зак. да жарыць (у 1 знач.).

•••

Зжарыць скуру — моцна пабіць, адсцябаць да крыві, да сінякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)