патро́паць
‘пабрыкаць; пабіць, пакалашмаціць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| патро́паю | патро́паем | |
| патро́паеш | патро́паеце | |
| патро́пае | патро́паюць | |
| Прошлы час | ||
| патро́паў | патро́палі | |
| патро́пала | ||
| патро́пала | ||
| Загадны лад | ||
| патро́пай | патро́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| патро́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)