спра́таць
‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, аддубасіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| спра́таю | спра́таем | |
| спра́таеш | спра́таеце | |
| спра́тае | спра́таюць | |
| Прошлы час | ||
| спра́таў | спра́талі | |
| спра́тала | ||
| спра́тала | ||
| Загадны лад | ||
| спра́тай | спра́тайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| спра́таўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)