папра́таць

‘выбіць пранікам мокрую бялізну; пабіць, падубасіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папра́таю папра́таем
2-я ас. папра́таеш папра́таеце
3-я ас. папра́тае папра́таюць
Прошлы час
м. папра́таў папра́талі
ж. папра́тала
н. папра́тала
Загадны лад
2-я ас. папра́тай папра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)