захаўрусава́ць
‘уступіць у хаўрус з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
захаўрусу́ю |
захаўрусу́ем |
| 2-я ас. |
захаўрусу́еш |
захаўрусу́еце |
| 3-я ас. |
захаўрусу́е |
захаўрусу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
захаўрусава́ў |
захаўрусава́лі |
| ж. |
захаўрусава́ла |
| н. |
захаўрусава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
захаўрусу́й |
захаўрусу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
захаўрусава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зне́марасціць
‘пасяліць у кім-небудзь нярадаснае пачуццё’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зне́марашчу |
зне́марасцім |
| 2-я ас. |
зне́марасціш |
зне́марасціце |
| 3-я ас. |
зне́марасціць |
зне́марасцяць |
| Прошлы час |
| м. |
зне́марасціў |
зне́марасцілі |
| ж. |
зне́марасціла |
| н. |
зне́марасціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зне́марасці |
зне́марасціце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зне́марасціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пахаўрусава́ць
‘пабыць з кім-небудзь у хаўрусе’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пахаўрусу́ю |
пахаўрусу́ем |
| 2-я ас. |
пахаўрусу́еш |
пахаўрусу́еце |
| 3-я ас. |
пахаўрусу́е |
пахаўрусу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пахаўрусава́ў |
пахаўрусава́лі |
| ж. |
пахаўрусава́ла |
| н. |
пахаўрусава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пахаўрусу́й |
пахаўрусу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пахаўрусава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пахле́бнічаць
‘выслужвацца перад кім-небудзь (палачане пахлебнічалі перад Расціславам)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пахле́бнічаю |
пахле́бнічаем |
| 2-я ас. |
пахле́бнічаеш |
пахле́бнічаеце |
| 3-я ас. |
пахле́бнічае |
пахле́бнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пахле́бнічаў |
пахле́бнічалі |
| ж. |
пахле́бнічала |
| н. |
пахле́бнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пахле́бнічай |
пахле́бнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пахле́бнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сулада́ць
‘суладаць з кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сулада́ю |
сулада́ем |
| 2-я ас. |
сулада́еш |
сулада́еце |
| 3-я ас. |
сулада́е |
сулада́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сулада́ў |
сулада́лі |
| ж. |
сулада́ла |
| н. |
сулада́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сулада́й |
сулада́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сулада́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
таро́каць
‘марудзіць; пярэчыць, спрачацца з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таро́каю |
таро́каем |
| 2-я ас. |
таро́каеш |
таро́каеце |
| 3-я ас. |
таро́кае |
таро́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
таро́каў |
таро́калі |
| ж. |
таро́кала |
| н. |
таро́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таро́кай |
таро́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
таро́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
утаямні́чваць
‘дзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаянічваць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утаямні́чваю |
утаямні́чваем |
| 2-я ас. |
утаямні́чваеш |
утаямні́чваеце |
| 3-я ас. |
утаямні́чвае |
утаямні́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
утаямні́чваў |
утаямні́чвалі |
| ж. |
утаямні́чвала |
| н. |
утаямні́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утаямні́чвай |
утаямні́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
утаямні́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
утаямні́чыць
‘падзяліцца з кім-небудзь таямніцай (утаянічыць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
утаямні́чу |
утаямні́чым |
| 2-я ас. |
утаямні́чыш |
утаямні́чыце |
| 3-я ас. |
утаямні́чыць |
утаямні́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
утаямні́чыў |
утаямні́чылі |
| ж. |
утаямні́чыла |
| н. |
утаямні́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
утаямні́ч |
утаямні́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
утаямні́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
судзі́цца, суджу́ся, су́дзішся, су́дзіцца; незак., з кім.
Мець з кім-н. грамадзянскую судовую справу, судовы разбор.
С. за маёмасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изве́риваться несов. зняве́рвацца (у кім, чым);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)