сулада́ць
‘суладаць з кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сулада́ю | сулада́ем | |
| сулада́еш | сулада́еце | |
| сулада́е | сулада́юць | |
| Прошлы час | ||
| сулада́ў | сулада́лі | |
| сулада́ла | ||
| сулада́ла | ||
| Загадны лад | ||
| сулада́й | сулада́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сулада́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)