распатрашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак., каго-што.

Выняць вантробы. Распатрашыць рыбу. // Разм. Выняць тое, што знаходзіцца ўнутры чаго‑н. І толькі гэта Мішка распатрашыў пачку пячэння, як на паляне падняўся такі гвалт, такія крыкі, што Мішка аж прыгнуўся. Лынькоў. Я распатрашыў ранец, а пісьмы пакруціў у руках і так і гэтак. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́калупаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Калупаючы, выняць, дастаць. Выкалупаць зерне з коласа.

2. Разм. Калупаючы, зрабіць паглыбленне. Выкалупаць ямку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

извле́чь сов.

1. (достать) даста́ць; вы́цягнуць; вы́няць;

извле́чь пу́лю из те́ла вы́няць (даста́ць) ку́лю з це́ла;

извле́чь меч из но́жен вы́цягнуць (вы́няць) меч з но́жан;

2. (материалы, цитаты) вы́браць;

3. (добыть) здабы́ць;

4. (получить, приобрести) атрыма́ць;

5. мат. здабы́ць;

извле́чь ко́рень здабы́ць ко́рань; см. извлека́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́калупаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Калупаючы, выняць.

В. разынку з булкі.

2. Калупаючы, зрабіць паглыбленне (разм.).

В. ямку.

|| незак. выкалу́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. вы́калупнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́даліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. каго-што. Прымусіць выйсці, знікнуць; перамясціць.

В. пабочных асоб.

В. прымесі.

2. што. Выразаць, выняць шляхам аперацыі.

В. пухліну.

В. нырку.

|| незак. выдаля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выдале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́емка (БРС), вы́емка, вы́ем, вы́емак ’тс’ (Яшк.). Рус. вы́емка, укр. ви́імка. Ад вы́ем (бязафікснага ўтварэння ад выѭти ’выняць’, выиму; гл. Шанскі, 1, В, 222) або непасрэдна з тым жа суфіксам ад асновы цяпер. часу гэтага дзеяслова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́плесці, ‑плету, ‑плецеш, ‑плеце; зак., што.

1. Расплёўшы, выняць. Выплесці стужку з касы.

2. Разм. Сплесці старанна. Выплесці касу.

3. Разм. Зрасходаваць пляценнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адто́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Выняць, выцягнуць корак, шпунт і пад. Чорт падскочыў, з бочкі шпунт адторкнуў — І закапаў на дарогу дзёгаць. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выняць корак, затычку з чаго‑н.; адаткнуць, адкрыць. Аднекуль паявілася шклянка, Пачосак адкаркаваў пляшку і наліў поўную Андрэю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́круціць, -кручу, -круціш, -круціць; -кручаны; зак., што.

1. з чаго. Выняць круцячы.

В. лямпачку.

2. Сціскаючы кручэннем, выдаліць ваду.

В. выпаласканую сарочку.

3. Тое, што і высвідраваць.

В. дрылём дзірку.

4. Вывіхнуць, вывернуць (разм.).

В. руку.

|| незак. выкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)