сігна́л, ‑у,
1. Умоўны знак (зрокавы або гукавы) для перадачы якога‑н. паведамлення, распараджэння, каманды і пад.
2.
3.
[Ням. Signal ад лац. signum— знак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сігна́л, ‑у,
1. Умоўны знак (зрокавы або гукавы) для перадачы якога‑н. паведамлення, распараджэння, каманды і пад.
2.
3.
[Ням. Signal ад лац. signum— знак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тавары́ства, ‑а,
1. Таварыскія адносіны, таварыскасць; блізкасць, заснаваная на такіх адносінах.
2.
3. Арганізацыя (вытворчая, гандлёвая і пад.), у якую ўваходзяць раўнапраўныя ўдзельнікі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тара́н 1, ‑а,
Прамысловая рыба сямейства карпавых, разнавіднасць плоткі (у ежу ідзе галоўным чынам у салёным і вяленым выглядзе).
тара́н 2, ‑а,
1. Старажытная прылада, якой разбівалі крапасныя сцены і якая мела выгляд бервяна з металічным наканечнікам, прымацаваным ланцугамі на перасовачнай вежы.
2. Прамы ўдар, які робіць прабоіну.
3. Нанясенне ўдару носам карабля. вінтом самалёта, пярэдняй часткай танка па варожай машыне ў час бою.
4. Прарыў фронту і глыбокае ўкліненне ў размяшчэнне войск праціўніка, а таксама ўдарная
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспеды́цыя, ‑і,
1.
2.
3. Аддзел канцылярыі якой‑н. дзяржаўнай установы царскай Расіі.
4. Падарожжа, паездка, паход і пад. групы асоб, атрада з навуковымі, даследчымі мэтамі.
5.
[Лац. expeditio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
круг, -а,
1. Частка плоскасці, абмежаваная акружнасцю, а таксама сама акружнасць.
2. Круглы ўчастак якой
3. Прадмет, падобны па форме на круг ці кола.
4.
5.
6. каго або які. Сукупнасць,
7. Больш далёкі, абходны шлях, дарога
Кругі пад вачамі ў каго — сінякі пад вачамі ў каго
Кругі перад вачамі (у вачах) — цямнее ў вачах ад слабасці, стомы
На круг (
||
||
Кругавая абарона — лінія абароны, якая ўтварае замкнуты ланцуг вакол якога
Кругавая парука —
а) адказнасць усіх за кожнага і кожнага за ўсіх;
б) узаемнае ўкрывальніцтва, узаемная выручка ў нядобрых справах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перы́яд, ‑у,
1. Адрэзак часу, у які што‑н. адбываецца або які чым‑н. абмежаваны.
2.
3.
4. У матэматыцы —
5. У граматыцы — складаная сінтаксічная канструкцыя, часткі якой звязаны паміж сабой граматычна, лексічна і інтанацыйна.
6. У музыцы — пабудова, якая ўвасабляе закончаную музычную думку.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стая́нка, ‑і,
1. Прыпынак, часовае знаходжанне дзе‑н. на шляху руху, у паходзе і пад.
2. Стаянне транспарту ў перапынках паміж яго работай.
3. Месца пасялення людзей каменнага веку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эне́ргія, ‑і,
1. Адна з асноўных уласцівасцей матэрыі — агульная колькасная мера руху і ўзаемадзеяння ўсіх яе відаў.
2. Дзейная сіла, спалучаная з настойлівасцю ў дасягненні пастаўленай мэты.
•••
[Ад грэч. enérgeia — дзеянне, дзейнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Га́за ’газа’ (
Ґаза́ ’лямпа’ (
Газа ’халоднае і хмурае асенняе надвор’е’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лётаць лётыць ’лятаць (у розных кірунках)’, ’хутка бегаць, хадзіць’, ’насіцца’, ’заляцацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)