бло́к
‘частка прылады; будаўнічы камень; комплекс будынкаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бло́к |
бло́кі |
| Р. |
бло́ка |
бло́каў |
| Д. |
бло́ку |
бло́кам |
| В. |
бло́к |
бло́кі |
| Т. |
бло́кам |
бло́камі |
| М. |
бло́ку |
бло́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бяло́к
‘частка птушынага яйца; абалонка вока’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бяло́к |
бялкі́ |
| Р. |
бялка́ |
бялко́ў |
| Д. |
бялку́ |
бялка́м |
| В. |
бяло́к |
бялкі́ |
| Т. |
бялко́м |
бялка́мі |
| М. |
бялку́ |
бялка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звяно́
‘састаўная частка чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
звяно́ |
звёны |
| Р. |
звяна́ |
звёнаў звё́н |
| Д. |
звяну́ |
звёнам |
| В. |
звяно́ |
звёны |
| Т. |
звяно́м |
звёнамі |
| М. |
звяне́ |
звёнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кале́на
‘частка нагі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кале́на |
кале́ны кале́ні |
| Р. |
кале́на |
кале́нь кале́няў |
| Д. |
кале́ну |
кале́ням |
| В. |
кале́на |
кале́ны кале́ні |
| Т. |
кале́нам |
кале́нямі |
| М. |
кале́не |
кале́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
клешчына́
‘частка хамута’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
клешчына́ |
кляшчы́ны клешчыны́ |
| Р. |
клешчыны́ |
кляшчы́н |
| Д. |
клешчыне́ |
кляшчы́нам |
| В. |
клешчыну́ |
кляшчы́ны клешчыны́ |
| Т. |
клешчыно́й клешчыно́ю |
кляшчы́намі |
| М. |
клешчыне́ |
кляшчы́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ло́жа
‘месца ў глядзельнай зале; частка ружжа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ло́жа |
ло́жы |
| Р. |
ло́жы |
ло́ж |
| Д. |
ло́жы |
ло́жам |
| В. |
ло́жу |
ло́жы |
| Т. |
ло́жай ло́жаю |
ло́жамі |
| М. |
ло́жы |
ло́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пратэ́ктар
‘дзяржава, якая ажыццяўляе пратэктарат; частка пакрышкі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пратэ́ктар |
пратэ́ктары |
| Р. |
пратэ́ктара |
пратэ́ктараў |
| Д. |
пратэ́ктару |
пратэ́ктарам |
| В. |
пратэ́ктар |
пратэ́ктары |
| Т. |
пратэ́ктарам |
пратэ́ктарамі |
| М. |
пратэ́ктары |
пратэ́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прэпара́т
‘частка арганізма, падрыхтаванага для даследавання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прэпара́т |
прэпара́ты |
| Р. |
прэпара́та |
прэпара́таў |
| Д. |
прэпара́ту |
прэпара́там |
| В. |
прэпара́т |
прэпара́ты |
| Т. |
прэпара́там |
прэпара́тамі |
| М. |
прэпара́це |
прэпара́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
та́мбур
‘частка памяшкання; пляцоўка ў вагоне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́мбур |
та́мбуры |
| Р. |
та́мбура |
та́мбураў |
| Д. |
та́мбуру |
та́мбурам |
| В. |
та́мбур |
та́мбуры |
| Т. |
та́мбурам |
та́мбурамі |
| М. |
та́мбуры |
та́мбурах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уда́рнік
‘частка затвора агнястрэльнай зброі; дэталь механізма, інструмента’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уда́рнік |
уда́рнікі |
| Р. |
уда́рніка |
уда́рнікаў |
| Д. |
уда́рніку |
уда́рнікам |
| В. |
уда́рнік |
уда́рнікі |
| Т. |
уда́рнікам |
уда́рнікамі |
| М. |
уда́рніку |
уда́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)