бяло́к

‘частка птушынага яйца; абалонка вока’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяло́к бялкі́
Р. бялка́ бялко́ў
Д. бялку́ бялка́м
В. бяло́к бялкі́
Т. бялко́м бялка́мі
М. бялку́ бялка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)