пратэ́ктар

‘дзяржава, якая ажыццяўляе пратэктарат; частка пакрышкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пратэ́ктар пратэ́ктары
Р. пратэ́ктара пратэ́ктараў
Д. пратэ́ктару пратэ́ктарам
В. пратэ́ктар пратэ́ктары
Т. пратэ́ктарам пратэ́ктарамі
М. пратэ́ктары пратэ́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)