Прасе́чка ’перашкода’ (Нас.). Суфіксальны дэрыват ад прасячы (гл.). Да семантыкі параўн. рус. пресе́чь ’перарваць, спыніць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́ціў ’той, хто працівіцца, упарты’ (Шат.). Аддзеяслоўны нулявы дэрыват ад праці́віцца < прасл. *protivъ (гл. проці).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ві́лочнік ’вожаг’ (хойн., Шатал.) — дэрыват ад вілочны (< vidloč‑ьnъ) і суф. ‑ік (< ікъ). Гл. таксама ві́лачнік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Памазы́ ’плямы на бялізне ад поту або нечага масленага’ (Нас.). Аддзеяслоўны дэрыват ад памазаць < мазаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Прабо́ец, проббец ’крук’ (ТС), параўн. серб.-харв. npoöojau ’прабойнік’. Дэрыват ад прабіць < біць з суф. ‑ец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́чка ’праход у агароджы’ (паст., Сл. ПЗБ). Дэрыват з суфіксам ‑к‑ ад *прачкнуць (гл. чыкаць 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сашча́ ’даска, аснова сахі’ (Касп.). Відаць, скарачэнне ад сашчэпа < сашчапіць (гл.) або непасрэдны дэрыват ад сашчапіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скалатня́ ‘муць, падонкі’ (Нас., Байк. і Некр.). Дэрыват ад скалаціць < калаціць (гл.) з суф. ‑н(я).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Памята́ць тое ж, што і помніць (гл.), памя́тка, памятлі́вы, памяткі́, памяту́шчы. Дэрыват ад па́мяць з суф. ‑atʼ.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пра́ліца ’калаўрот’ (Касп.), ’прасніца’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Дэрыват ад асновы прач- (параўн. пралля) з суф. ‑іца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)