дэрыва́т м. лінгв. Derivat [-´vɑ:t] n -s, -e і -ta; Derivatív [-vɑ´ti:f] n -s, -e;

вытво́рныя сло́вы з’яўля́юцца дэрыва́тамі ábgeleitete Wörter sind Deriváte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Derivat

[-'va:t]

n -s, pl -e i -a

1) лінгв. вытво́рнае сло́ва

2) хім. дэрыва́т, вытво́рнае рэ́чыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

derivative

[dɪˈrɪvətɪv]

1.

adj.

1) Ling. вытво́рны (сло́ва)

2) Math. вытво́рны (фу́нкцыя)

3) неарыгіна́льны

2.

n.

вытво́рнае ад агу́льнага, дэрыва́т -у m. (сло́ва, хімі́чнае рэ́чыва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)