распатро́нить сов., прост.

1. (разругать) прабра́ць, раскрытыкава́ць;

2. (разъединить на части) распатро́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабра́ны

1. про́бранный, про́нятый, прохва́ченный;

2. разг. про́бранный, отчи́танный; прорабо́танный; пропеча́танный;

3. про́бранный;

1-3 см. прабра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праня́ць, прайму́, про́ймеш, про́йме; праня́ў, -няла́, -ло́; праймі; праня́ты; зак.

1.(1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Прабраць, пранікнуць усярэдзіну.

Сырасць праняла мяне наскрозь.

Праняў холад.

2. перан., каго. Моцна падзейнічаць на каго-н.

Нічым яго не проймеш.

Гэта гора праняло ўсіх да слёз.

3. безас., каго. Пранесці (пра панос; разм.).

|| незак. прайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Праня́ць ’прабраць, пранізаць’, ’моцна падзейнічаць, уразіць’, ’пранесці (аб паносе)’ (ТСБМ), праня́цца ’знервавацца’ (ваўк., Сл. ПЗБ). Прэфіксальны дзеяслоў ад прасл. *ęti, *jьmǫ ’мець, валодаць’ з інфіксам ‑н‑. Гл. іма́ць. Аналагічна ў іншых слав. мовах, параўн. рус. проня́ть, укр. проня́ты і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адчыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак.

Разм.

1. што. Прачытаць што‑н.; кончыць чытаць. Адчытаць лекцыі ў інстытуце.

2. каго. Зрабіць каму‑н. строгую заўвагу, вымову; прабраць. [Ярмоленка:] — А ты яго здорава адчытаў. Цяпер Післяка і на парог канцылярыі не зацягнеш! Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахапі́ць, ‑хаплю, ‑хопіш, ‑хопіць; зак., каго-што.

Прабраць, пранізаць (пра холад, вільгаць і пад.). — Вецярок вясновы, здаецца, і цёплы, а на самай справе.. адразу прахопіць. Шамякін. // безас. Праняць, прадзьмуць, выклікаўшы прастуду. Прахопіць цябе ветрам — вось табе і кашаль і розныя іншыя непрыемнасці. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прохвати́ть сов.

1. (пронзить, пробрать) разг. праня́ць, прабра́ць;

прохвати́ло моро́зом праняло́ (прабра́ла) маро́зам;

2. (нанести глубокую, сквозную рану) прост. праня́ць, прабі́ць, праця́ць;

3. безл. (о поносе), прост. праня́ць;

4. перен. (раскритиковать), прост. прахапі́ць, прахваці́ць, прабра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробра́ть сов.

1. (пронять, прохватить) праня́ць, прабра́ць;

его́ ниче́м не проберёшь яго́ нічы́м не про́ймеш;

2. (сделать выговор, побранить кого-л.) разг. прабра́ць, вы́гаварыць (каму), пасвары́цца (на каго), пала́яць, вы́лаяць;

3. (посев) с.-х. прапало́ць, прарва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отбри́ть сов., разг.

1. адбры́ць, адгалі́ць;

2. перен. адбры́ць (каго), адчыта́ць (каго), прабра́ць (каго), абсячы́, абсе́кчы (каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продёрнуть сов.

1. (сквозь что-л.) прашмаргну́ць; (нитку) працягну́ць, зацягну́ць; прасу́нуць;

2. перен. (протянуть) працягну́ць; (пробрать) прабра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)